Haftasonunu Ankara'da geçirdik, Kavin anneannesi, dedesi ve deli Tarçın'la çok eğlenceli ve hoplamalı zıplamalı bol şımartılmalı bir zaman geçirdi. Ernicik yine Pati Pet House'da kaldı 3 gün boyunca, bu haftasonunun çabuk geçtiğine sevinen aramızdaki tek kişi Erni'ydi :-))) Blogu okuyanlar bilir ben Ankara'sını çok seven İstanbul'da yaşayan bir Ankara gurbetçisiyim, biliyorum türünün az örneklerinden biriyim :-))) Şansımıza Ankara'da hava çok güzeldi. Kavin'in doğumundan beri eşimle birlikte ilk defa sinemaya gittik, Behzat Ç. hayranı bir çift olarak Behzat Ç. Ankara Yanıyor filmini Ankara'da izlemekten de ayrı keyif aldık. Dün akşam üzeri de İstanbul'a döndük ve blogcuğuma kaldığım yerden devam ediyorum.
Uzun zamandır Kavin'le ne gibi oyunlar oynayabiliriz, hem onu eğlendirip hem de eğlenirken öğrenebileceği ne tür aktiviteler bulabilirim diye epeyce kafa yoruyordum. Bunun için birkaç kitap karıştırdım, internetten de epeyce araştırma yaptım desem yeridir.
Birçoğumuzun yaşadığını düşündüğüm ipad ya da iphone merakıyla başetme konusunda biz de güçlük çektik. Telefondan ya da ipad'den birşeye bakmamız gerektiğinde Kavin'e göstermeden hızlı hızlı yapmaya çalışıyoruz. Sebebi çok basit, onun başına oturunca kendisine seslenildiğini bile farketmiyor, yıllardır kullanmasını biliyormuş gibi oynuyor. Bazı özelliklerini Kavin'den öğrendik diyebilirim. Biz ipad'i sadece,örneğin eşim ya da ben Kavin'le yalnızsak ya da ikimiz de meşgulsek ve hızlı bir şekilde yemek hazırlamamız gerekiyorsa, ya da önemli bir mail yazmamız gerekiyorsa oyalanması için çok kısa süreliğine veriyoruz. Geri kalma anı her zaman gürültülü oluyor ama bir süre sonra dikkatini başka bir şeye yöneltmeyi başarırsak sorun çözülüyor. Bizim için Kavin'in oyun oynaması, oyuncaklarıyla kendi oyun dünyasını yaratması çok önemli, bu çocukların gelişimi için çok önemli. Oyun oynamak Kavin'in yaş grubunda konuşma becerisinin, kelime haznesinin gelişmesi açısından da çok fark yaratacak bir aktivite.
Bundan hareketle, yaptığım araştırmaların üzerine, sevgili arkadaşım Aslıcım bana geçtiğimiz günlerde Gymboree'nin bıdıklar için oyun ve aktiviteler kitabını getirdi. Bu kitap ve Ali Çankırılı'nın "Anne Benimle Oynar mısın" kitabı en etkilendiğim kitaplardan oldu. Montessori aktiviteleri de incelenmeye ve evde denenmeye değer diye düşünüyorum.
Çalışan bir anne olarak başlarda eve geldiğimde yemek yaparken bile "ben bu zamanı çocuğumla oynayarak geçirmek yerine yemekle uğraşıyorum sonra bir de mutfağı toplayacağım, çocuğum, annem benimle hiç zaman geçirmiyor diye üzülecek", diyerek mutsuz olabiliyordum. Ama sonradan birşeyi çok iyi öğrendim, çocuğumla 2-3 saat onunla etkileşime girmeden sırf onun yanında olmak için boş boş oturmaktansa, ya da tv seyretmektense, yemek yapmaya başlamadan önce onunla karşılıklı oynadığım yarım saatlik bir oyun ya da birlikte yaptığımız bir aktivite onu o kadar çok mutlu ediyor ki, o yarım saat belki 10 saatlik keyfe denk geliyor. Aynı şeyi uykudan önce de uyku öncesine uygun aktivite ya da oyunla yapmak zaman varsa 1 saat yoksa yine bir yarım saat ayırmak hem onu çok mutlu edecektir hem de bütün akşam sizin ilginizi çekmek için koşturup uykusuz kalmayacaktır. Anne+Babasıyla oyun oynayan çocuklar sonrasında oyuna kendileri devam ediyor ve konsantre olabiliyorlar. Yani ben diyorum ki, aldığımız o oyuncaklar oynana oynana eskisin, yepyeni, bir köşede işlevsiz durmasın.
Yarın işte bu aktiviteleri yazacağım, bu arada aktivite ya da oyun önerisi olanlardan da yaş grubu belirterek bu önerilerini yorum olarak paylaşmaları beni ve takip edenleri memnun edecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder